Wbrew pozorom nasiona soi są bardzo delikatne i łatwo ulegają uszkodzeniom, z czego znaczna część następuje wewnątrz i nie jest widoczna gołym okiem. Jest to szczególnie ważne w przypadku nasion przeznaczonych do siewu, bo uszkodzenie mechaniczne zarodka często powoduje jego obumarcie. Jakość kwalifikowanego materiału siewnego gwarantowana jest jego świadectwem. Wysiew nasion soi z rozmnożeń własnych dla odmian chronionych wyłącznym wspólnotowym prawem (CPVO) jest prawnie zabroniony oraz obarczony ryzykiem braku ich odpowiedniej jakości w tym m.in. porażenia patogenem zakaźnym Diaporthe phaseolorum.
W przypadku konieczności weryfikacji przed siewem można sprawdzić zdolność kiełkowania nasion w następujący sposób:
Test moczenia (szybki – dostarcza informacji o stanie okrywy nasiennej):
* odliczyć 100 nasion soi, umieścić w płaskim naczyniu i zalać bieżącą wodą;
* po 10 minutach wylać wodę i posortować nasiona według następujących kryteriów:
– nasiąknięte wodą jak balon (objętość powiększona dwu-, trzykrotnie) – nasiona z dużymi uszkodzeniami mechanicznymi – niekiełkujące;
– pęczniejące punktowo, pęcherz wodny pod łuską z jednej strony lub całkowite odklejenie łuski – również niekiełkujące;
– wygląd bez zmian lub lekko posiniaczone, a także z pomarszczoną łuską, ale nie zatrzymujące pod nią wody – zdolne do kiełkowania.
Test glebowy (kiełkownik):
* pobrać glebę z pola przeznaczonego do zasiewu soi;
* dowolne naczynie lub pojemnik zasypać ok. 10 cm warstwą pobranej gleby i delikatnie ją ubić;
* odliczyć 100 nasion i umieścić je pojedynczo w przygotowanym podłożu na głębokości ok. 2-3 cm, powierzchnię wyrównać;
* obficie podlać kiełkownik i umieścić w pomieszczeniu, gdzie panuje stała temperatura 12-15°C (dostęp do światła jest nieistotny);
* po upływie 12-15 dni od siewu powinna wzejść większość siewek, a po 20 dniach wschody można uznać za pełne. Liczba wzeszłych siewek będzie wskazywała siłę kiełkowania (%).