Dobór typu ziarna i terminu siewu

Typy użytkowe kukurydzy różnią się pod względem cech ziarna. Największe znaczenie gospodarcze w uprawie ma kukurydza zębokształtna (dent). W Europie w uprawach towarowych występują zazwyczaj krzyżówki formy zębokształtnej (dent) i twardej (flint). Termin siewu kukurydzy nie jest wyrażany stałą datą. Wynika ze stanu ogrzania gleby na głębokości umieszczania ziarna siewnego i jego typu. Typ ziarna zazwyczaj wskazuje również kierunek jego wykorzystania. Wykształcane ziarniaki różnią się wielkością i kształtem. Charakterystyczne cechy:

Dent – zębokształtne – (ziarno z wgłębieniem na górnej powierzchni) – ma miękką tkankę odżywczą między zrogowaciałymi bokami. Ta mączna skrobia szybko wysycha w miarę dojrzewania, co jest korzystne w przypadku uprawy na ziarno. Prowadzi to do typowego zagłębienia na wierzchołku ziarniaka. Odmiany o ziarnie dent cechują się wysoką wydajnością. Jednak mają większe wymagania względem temperatury gleby w momencie siewu (8-10ºC).

Flint – twarde – (ziarno wypukłe na górnej powierzchni) – ma większą tolerancję na zimno niż zębowa w okresie rozwoju początkowego. Do siewu wymagają ogrzania gleby do 6-8ºC. Odmiany flint tworzą okrągłe i twardsze ziarno. Miękkie bielmo otoczone jest warstwą zrogowaciałą, co polepsza jego strawność przy uprawie na kiszonkę.