Efekt startowy polega na zwiększeniu wigoru rośliny na początku jej rozwoju. Tę rolę pełni skoncentrowana dawka nawozu, którą umieszcza się w bezpośrednim sąsiedztwie korzeni. W praktyce najczęściej stosuje się nieco ponad 100 kg/ha fosforanu amonu (18-46). Kukurydza potrzebuje dużo fosforu na początku swojego rozwoju.
Siewniki do kukurydzy są wyposażone w specjalne aplikatory, które umieszczają nawóz w gruncie. Fosforan amonu powinien być zaaplikowany pod korzeń, a właściwie ok. 5 cm poniżej linii głębokości siewu nasion oraz 4-5 cm w bok od bruzdy siewnej. Ta precyzja ma dwa cele. Pierwszym jest umieszczenie odpowiedniej porcji fosforu w bliskim sąsiedztwie wytwarzanych korzeni, żeby stymulować młode rośliny do szybkiego wzrostu. Natomiast utrzymanie pewnego dystansu ogranicza ryzyko uszkodzeń kiełka i młodych korzeni kwasem fosforowym.
Bez względu na warunki panujące wiosną, nawożenie startowe zawsze jest użyteczne dla roślin kukurydzy. Szczególnie w przypadku opóźnionych wschodów (długa i chłodna wiosna, zimna, jasna i wolno nagrzewająca się gleba, uprawa uproszczona), jego działanie jest bardziej efektywne.