Istotnym celem każdego siewu są szybkie i wyrównane wschody. Aby nasiono wykiełkowało, musi mieć dostęp do wilgoci i powietrza. Dlatego wysiew kukurydzy powinien być:
* wystarczająco głęboki (powyżej 4 cm), aby ochronić nasiona przed przymrozkami, ptakami i wysychaniem powierzchni gleby;
* nie za głęboki (poniżej 8 cm), aby ograniczyć zużycie materiałów zapasowych nasion na niepotrzebne wydłużanie koleoptylu, skrócić czas wychodzenia na powierzchnię oraz uniknąć szkodników i konkurencji chwastów.
Płytki wysiew (4-5 cm) należy brać pod uwagę na glebach cięższych, przy opóźnionym siewie, a także w warunkach gorszego ogrzania i dużego uwilgotnienia głębszych warstw roli oraz przy wczesnym stosowaniu herbicydów doglebowych.
Głębszy siew (6-7 cm) można rozważać w słabszych stanowiskach, przy siewie w optymalnym terminie oraz w warunkach dobrego ogrzania i gorszego uwilgotnienia wierzchniej warstwy roli (takie warunki mogą być niewystarczające dla dobrej skuteczności herbicydów doglebowych).
Nasiona powinny być umieszczane na podobnej głębokości, bo wtedy wschody są wyrównane. Jest to ważniejsze niż regularność odstępów w rzędzie. Jeśli podłoże jest przesuszone, ale jego temperatura jest jeszcze zbyt niska do kiełkowania, to nasionom nic nie zagraża. Mogą poczekać na sprzyjające warunki. Natomiast gdy już zaczną kiełkować, to nie powinny przerywać tego procesu aż do wschodów.